Yüzyılın Buluşması

Merhaba..
Uzunnnnn hemde çok uzun bir aradan sonra merhaba..
Nasılsınız görüşmeyeli, beni sorarsanız hamd olsun çok iyiyim tatil bana çok çok iyi geldi annemin vesilesi ile şehir şehir gezdik, ama en çok damağımda kalan bittabi İstanbul oldu..
Beni takip edenler bilir ki, İstanbul' da doğup büyüdüm ben, yaklaşık 8 yıldır memleketimde Kastamonu' dayım.. Bundan 3 yıl önce düğün davetiyelerimi dağıtmak için gitmiştim ondan da hiçbir şey anlamadan geri gelmiştim, çok şükür ki Allah bana dünya gözü ile İstanbul' u görmeyi, boğazın nefis kokusunu ciğerlerime çekmeyi nasib etti. 

Herşey bir yana bu kısa İstanbul ziyaretinin en özel ve güzel yanı canım Papatya' m ile buluşmamızdı, her gün net veya telefon ile görüşüp, konuşup buluşma hayalleri kurduğumuz ve bu konuda hiçbir zaman umudumuzu yitirmeyişimiz, can cana kan kana buluşacağımızı biliyor olmamız boşa değilmiş.. 
Çayımı açık doldurur papatyam ben evimdeyken de, yaptığı lezzetlerden ikram eder, kahvaltıya gel derim simidi sıcak getirir, ben giderim elimde sıcak ekmeğimle, alışverişe çıksa bu Deniz' e yakışır der, alır, olmadık anlarda sevindirir, yetiş dediğimde zaten baş ucumdadır. Anlatmayla bitmez dostluğumuz, inşallah bâki kalır. 
Uzaktan da olsa yan yana yaşadık bunca yıl, bundan sonra da hep böyle can cana, yan yana oluruz inşallah..
Sabah şu saatte buluşuyoruz deyip yolda türlü aksilikler başına gelen ben Papatyam' ı Eminönü iskele de epey beklettim ama kavuşmamız çok güzel oldu, sarıldım durdum bir daha sarıldım :)

 Bunca yılın hasreti nasıl biterdi ki bir anda, bunca yılın hasreti bir yana dedim ya uzakta ama yan yana yaşıyoruz biz, o yüzden hiç de ilk kez buluşuyor gibi değildik, akşam beraberdik sanki sabah yine buluştuk gibi.. 
Papatya' m bunu çok daha güzel ifade etmişti Facebook hesabında, demişti ki;
"sordular: nasıldı ilk karşılaşmanız?
biz sanki hep yanyanaymışız gibi. biz sanki kapı komşusu gibi.. insan hadi çay koyuyorum,sen de al çayını konuşalım dediği biriyle, sofraya oturduk hadi gel senin çayını açık koydum diye karşılık aldığı biriyle ve daha sayamayacağım kadar çok şey paylaştığı biriyle yüz yüzye hiç gelmemiş bile olsa, kalp kalbe olduğundan mütevellit, ilk karşılaşıyor gibi olmuyor efendim..
yaş 30, kaç tanesi geldi geçti, daim dostluk sandığım... duam odurki, nasıl görmeden kalplerimiz ısındı, kenetlendi, bundan sonra da ta ki havzu kevser başına kadar Allah rızası için birbirini seven iki dost olmaya devam edelim.
iyi ki varsın, hep ol.."

Sen de hep ol kuzum, çok seviyorum..

Neler yaptık Papatyam ile buna gelelim şimdi, sabah İskele de buluşup Haliç' teki İBB Sosyal Tesislerine getirdi bizi Papatyam,

Nefis bir kahvaltı yapıp, muhabbetin dibine vurduk, fotoğraf çektik,

 Elif Hanım' ı avuttuk :) 

Belediyenin böyle güzel tesisler yapmış olması çok güzel, manzarası, güler yüzlü personeli, kaliteli hizmeti ile sosyal tesislere hayran oldum..

Sonra Üsküdar' a geçmek için vapura bindik nasıl heyecanlandım anlatamam ilk kez gibi sanki.. Yüreğim pır pır çocuklar gibi şendim :)

Elif' im de sevdi vapuru rüzgârlandı, baktı baktı, dönüşte teyzesinin hediyesini denize atmasa daha iyi olacaktı :( 

Üsküdar' da Mihrimah Sultan Camii karşıladı beni elbette, nasıl doldu yüreğim anlatamam.. Canım İstanbul, Bebeğim Üsküdar, orda doğdum ben nasıl sevmem :)

Üsküdar Mado' da ağzımızı tatlandırdık..

Tabi Elif Hanım' ı avuttuk yine :) 

Doyamadığımmm,

Sonra azıcık turladık, vakit nasıl geçti bilmiyorum, Elif Hanım damga vurdu ya gezimize zorunlu ayrılık yaşattı bize, çocuklu olmak zor :)

Ayrılık vakti geldiğinde ağlayacak gibi oldum sanki, içim söküldü, buna da şükür yarabbi kavuştuk ya dünya gözü ile.. 

Nasib bir dahakine..

Geriye tadına doyamadığım, özlediğim, özleyeceğim bir dost muhabbeti, İstanbul' un ruhu, kokusu, dokusu kaldı...